woensdag 16 juli 2014

Tijd te kort...

Momenteel ben ik minder in de volkstuin te vinden dan ik zou willen, mijn werk slokt veel tijd op i.v.m. de vakantieperiode en we moeten nog even wennen aan de nieuwe baan, dus de nieuwe tijden van Richard. Ook merk ik dat het tuinieren op afstand wat meer planning vergt dan een tuin naast je huis. Ik mis het om zo uit je achterdeur de tuin in te lopen, nog even langs de borders, her en der een onkruidje uittrekkend en het af en toe gewoon even blijven stilstaan om een mooi stukje tuin of een enkele bloem te bewonderen. En dan net op die ene dag dat je zowaar vrij bent om te doen wat je wilt, regent het niet alleen maar komt het met bakken uit de hemel vallen en sta je wederom de rest van de week de zon te bewonderen vanachter het raam van je werkplek.....

De laatste keer dat ik in Finsterwolde was heb ik 68 preiplanten meegenomen uit het dorp, ze kostten praktisch niks, maar het was wel een uitdaging om ze mee te nemen naar Apeldoorn, aangezien ik met de trein reis en natuurlijk persé wat plantjes en stekjes mee wou nemen. maar dat mocht de pret niet drukken. 's Avonds de stekjes nog in potjes met aarde gezet en de preien in een emmer water wachtend op het moment dat ik ze in de grond kon zetten. Dit gebeurde 2 dagen later. Hup de preien in de fietstas met de rest van de spullen en naar de tuin. Tja, bij tijd en wijle ben ik net een pakezel.....

Aangekomen in de tuin heb ik eerst gleuven gegraven om daar de preien in te planten, deze zorgen voor een lange witte schacht, dit krijg je doordat je steeds een stukje van de gleuf weer dichtmaakt met grond en de prei aanaard tijdens de teelt. Ook heb ik van de planten een stuk groen afgeknipt omdat de planten dan beter aan schijnen te slaan. Degene waarvan ik de preiplanten gekocht heb schijnt dat niet te doen, maar mijn ouders en grootouders deden dat altijd wel en die hadden goede preien. De prei kan de hele winter op het land blijven staan zodat je alleen oogst wat je op dat moment nodig hebt, ideaal dus i.v.m. de versheid van de prei en het ruimtegebrek waar we hier mee kampen.





De stekjes blijven voorlopig hier op het balkon staan zodat ik ze goed in de gaten kan houden en dat is  maar goed ook. Laatst had een vogel er een paar uitgetrokken, ik vermoed één van de eksters of kauwen die hier dagelijks even langskomen om uit het pindakaaspotje te snoepen, ik denk dat ze me duidelijk wilden maken dat de pot leeg was, alweer.....

Van de lokale kweker uit Meeden heb ik nog 2 grassen meegenomen, ik wilde heel graag een Stipa gigantea in de tuin maar die kon ik hier nergens vinden. Tijdens een kijkje in de moerborders zag ik nog een leuke grassoort staan, de Stipa trichotoma, deze kun je mooi weven door de border, dit polletje heb ik in 4-ren gescheurd zodat ze uit kunnen groeien tot mooie volwassen pollen.